• Informacje

        • Wieś Serock położona jest w południowo-wschodniej części Pojezierza Pomorskiego, w odległości 30 kilometrów od Bydgoszczy.

          Serock należał do powiatu świeckiego, który odziedziczył po zaborcy pruskim drobnie rozwiniętą sieć szkół powszechnych. Obowiązek utrzymania placówek oświatowych spoczywał na lokalnych samorządach, które na ten cel przeznaczały największe kwoty ze swoich budżetów. 

          Największe problemy dla terenu Serocka stanowiły braki wykwalifikowanej kadry, która rozpoczynała pracę w szkole w latach dwudziestych (była to wówczas szkoła parafialna). Większość nauczycieli napłynęła z zewnątrz, czego przykładem może tu być historia pracy w szkole w Serocku jej późniejszego dyrektora- pana Wilczyńskiego. Urodził się on w Westfalii. Tam pracował jako górnik. W latach dwudziestych przyjechał do Serocka. Tu został niewykwalifikowanym nauczycielem. Po uzupełnieniu swojego wykształcenia do 1939 roku pełnił funkcję kierownika szkoły. 20 października został przez Niemców zdjęty z tego stanowiska. 

          W Serocku, tak jak w wielu innych regionalnych szkołach ruch kadrowy nauczycieli był duży. Około połowa kadry, według spisu z 1931 roku, była zatrudniona na okres tymczasowy. Byli bardzo młodzi, najczęściej bez potrzebnych kwalifikacji do wykonywania zawodu. 

          Wszystkie szkoły w regionie Serocka posiadały jedną lub dwie klasy. Budynek szkoły w Serocku w roku 1928 roku był w ruinie. Miejscowe władze słały pisma z prośbą o dotacje na remont budynku, gdyż ten groził zawaleniem.

          W roku 1928 zawiązał się komitet na rzecz budowy nowej szkoły powszechnej w Serocku. Patronem i zarazem przewodniczącym tej rady był ks. Sarnowski. Po wielu staraniach, ogromnej ilości korespondencji miejscowej ludności udało się uzyskać zgodę Kuratorium Okręgu Szkolnego Pomorskiego w Toruniu na wybudowanie szkoły. W piśmie do patrona rady 7 maja 1929 roku Kurator stwierdził: W gminie Serock, powiat świecki, po lewej stronie szosy prowadzącej do Nowego Jasińca, na gruncie szkolnym, organizuje się trzyklasową publiczną szkołę powszechną, do obwodu której włączone zostaną dzieci z obszaru dworskiego Wątrobowo i dzieci obszaru leśnego Rudno. Gmina Serock zobowiązana jest wznieść budynki szkolne, mieszkalne i gospodarcze, zaopatrzyć szkołę w całkowite urządzenia wewnętrzne oraz pokryć przypadające na nią z  ustawy koszty utrzymania powyższej szkoły.

          Szkoła w Serocku została wybudowana a latach 1929-1930 przez budowlanego Jana Czajkowskiego z Gruczna. Cała inwestycja kosztowała 74 977 złotych. Wybudowano ją ze środków pochodzących z kredytu w wysokości 40 tys. złotych otrzymanego od Skarbu Państwa, z funduszy przeznaczonych na budowę i przebudowę publicznych szkół powszechnych. Przez 40 lat, wieś musiała spłacać kredyt po 1000 zł rocznie. Pozostałą kwotę na budowę szkoły wieś pozyskała z innych źródeł np. 20000 złotych- dar od toruńskiego kuratorium. Ponadto część kosztów budowy pokryto z budżetu wiejskiego. 

          Do najważniejszych zadań nauczycieli w tamtych latach należała działalność patriotyczna. Nauczyciele organizowali wiele imprez okolicznościowych: jasełek, zawodów sportowych itp.

          Ostatnie miesiące przed wybuchem wojny wyznaczyły szkołom i organizacjom społecznym całkiem nowe zadania. Nauczyciele podjęli się szkolenia poborowych i przygotowania społeczeństwa do wojny w obronienie niepodległości. 

          W pierwszych miesiącach walk na terenie Serocka dokonano licznych aresztowań ludności zajmujących stanowiska w administracji wiejskiej czy gminnej. Usunięto kierownika szkoły w Serocku, pana Wilczyńskiego, a jego zastępcą został Niemiec niejaki Timm. Nauka w szkole w czasie okupacji odbywała się w języku niemieckim i przepojona była nienawiścią do wszystkiego co polskie. Żadnych akt (polskich)- tak z czasów przed okupacją jak i z czasów okupacji, po wojnie nie odnaleziono.

          Rok szkolny 1945/46 rozpoczął się z dniem 1 września 1945 roku. Kierownikiem szkoły był Jan Dubiel. Dzieci podzielono na pięć klas. 03 czerwca 1946 roku powołano kolejnego kierownika którym został Stanisław Gebel. Od nowego roku szkolnego 1946-1947 dzieci uczęszczały już do sześcioklasowej szkoły. Dnia 14 lutego 1953 roku ze stanowiska kierownika szkoły zdjęty został pan Stanisław Gebel, a funkcję tę przejął pan Antoni Barwik, pełniąc ją do roku 1964. Następnie kierownikiem szkoły w Serocku był pan Kazimierz Gaca, po nim zaś Jadwiga Daroń (1970-1973).

          W roku 1958 szkoła w Serocku została rozbudowana, dzięki czemu mogło uczęszczać do niej więcej dzieci. Przybyło wielu nowych nauczycieli. Dzieci mogły uczęszczać do ośmioklasowej szkoły. W 1973 roku ze stanowiska kierownika szkoły zrezygnowała Jadwiga Daroń, po niej funkcję tę objęła Jadwiga Zawiślak, która dyrektorem szkoły była do roku 1990. 

          Kolejnym dyrektorem został pan Adam Gatner. Pod jego kierownictwem szkoła stale się rozbudowywała. Od 1.09.1999 roku został powołany Zespół Szkół nr 2, w jego skład wchodziła szkoła podstawowa i gimnazjum. 1.09.2000 roku powstały dwie odrębne jednostki mieszczące się w jednej placówce. Dyrektorem Szkoły Podstawowej została pani Ewa Jaruzel, dyrektorem Gimnazjum nr 2 został pan Adam Gatner.

          1.09.2016 r. został utworzony ponownie Zespół Szkół w Serocku w skład którego weszła Szkoła Podstawowa i Gimnazjum nr 2. Dyrektorem Zespołu Szkół została pani Ewa Jaruzel. Funkcję wicedyrektora pełnił pan Adam Gatner.

          Z dniem 1 września 2017 r. placówka została przekształcona w ośmioklasową Szkołę Podstawową. Kadra kierownicza pozostała bez zmain.

          Współczesna szkoła w Serocku tylko w niewielkim stopniu przypomina tę sprzed lat. Jest duża, zmodernizowana, posiadająca nowoczesne sale lekcyjne, pełnowymiarową salę gimnastyczną, siłownię, świetlicę, kuchnię ze stołówką. Jednak w jednej z cegieł, po dzień dzisiejszy znajduje się opis i podpisy ludzi, którzy stawiali na tym gruncie jej pierwsze mury.